IMHO Beth sydd a beth mae'n ei fwyta

Y dyddiau hyn, y Rhyngrwyd wedi sefydlu ei hun iawn ym mywydau bob dydd llawer o'n cyfoedion. Mae angen iddo ar gyfer gwaith, cyfathrebu, adloniant, chwilio am wybodaeth, pobl o'r un anian a ffrindiau newydd - hynny yw, mewn bron pob maes o weithgarwch dynol, ac yn hyn o beth ni all ond effeithio ar ein bywydau bob dydd. Yn benodol, y math o gyfathrebu ar-lein iaith fwyfwy yn dod bywyd normal.

Mae gan y Rhyngrwyd nifer o gyflymder cyfathrebu unigryw a dod o hyd i'r geiriau yn unman arall o'r blaen - yn aml iawn ei fod yn y byrfodd a ddefnyddiwyd yn wreiddiol i gyflymu'r broses o gyfnewid barn, gan fod pobl yn dal i printiau arafach nag a feddyliwyd, ac ymddangosiad byrfoddau o'r fath wedi'i gyfiawnhau. Dros amser, maent yn dod yn llawn-fledged, geiriau a ddefnyddir yn eang ac yn dod yn rhan o bron pob un o'r ieithoedd y byd, nid yn unig yn araith y gymuned pismnennuyu Rhyngrwyd.

Un o'r enghreifftiau mwyaf trawiadol - mae'n anarferol i'n clustiau y gair "IMHO". Mae llawer ohonom, wrth wynebu am y tro cyntaf, roedd yn puzzled gyntaf ac nid oedd unwaith yn sylweddoli pa IMHO, ond yn teimlo bron ar unwaith yn reddfol ei bwysigrwydd. Mae'n cael ei ddefnyddio mewn cyd-destun penodol, o ba un yn gallu deall ar unwaith beth mae'n ei olygu IMHO - felly maent yn ei ddweud pan fyddant am i fynegi eu barn ac i bwysleisio bod hyn yn unig yw barn, ac nid yw'r awdur yn honni y dylai fod yn y gwir yn y pen draw. Mae'n debyg, oherwydd eglurder hwn, nid i gyd yn gwybod yn union beth IMHO, ond dim ond dyfalu ar ei ystyr. Mewn gwirionedd, mae'n y byrfodd Saesneg a ffurfiwyd o'r ymadrodd "Yn fy marn fach", sy'n golygu "yn fy marn fach." Mae yna hefyd farn bod yr ymadrodd gwreiddiol yn swnio fel "Yn Fy Barn Honest" - ". Yn fy marn onest" IMHO, y fersiwn cyntaf y dadgriptio yn cyfleu ystyr cysyniad hwn rywfaint yn fwy cywir.

Dros amser, acronym hwn wedi dod yn eithaf yn air llawn-fledged a lledaenu drwy'r gymuned Rhyngrwyd ryngwladol, yn arbennig, wedi setlo mewn sawl iaith. Nid oedd y bobl oedd yn ail-greu'r olwyn ac yn dod i fyny â'u ooznacheniya cysyniad hwn - ac eithrio y dechreuodd ymddangos opsiynau Gwall Rheolwr yn eu hiaith eu hunain. Yn Rwsia, yn arbennig, yn gallu pasio pa IMHO, mae'r ymadrodd "yb o'r farn, er bod gwallus" - wrth gwrs, garw iawn, ond mae'n eithaf addas. Hefyd, mae llawer o bobl wedi ceisio dehongli'r IMHO ystyr wahanol, gyda graddau amrywiol o ddifrifoldeb, ac weithiau triniaethau hyn yn ddoniol iawn, fodd bynnag, nid yw bob amser yn ffuglennol, ond yn hollol gywir.

Wrth siarad o ddifrifoldeb: a ddefnyddir yn aml iawn, IMHO gwerth ddim yn hollol uniongyrchol yn braidd yn eironig neu goeglyd. Mae hyn yn digwydd pan fydd y ffynhonnell fynegi fel dadleuon nonsens hollol warthus, ac eraill yn ceisio dod â hyn at ei sylw, gan nodi fel "fy marn fach i," y ffordd y mae mewn gwirionedd. Rhaid i mi ddweud, yn dod allan 'n bert' n ddigrif.

Cyn gynted ag ymadroddion a brawddegau newydd yn dod i mewn i'n bywydau ac ieithoedd, y ddadl ar y pwnc hwn yn mynd yn boethach. Mae cymaint o, yn arbennig, y mwyafrif helaeth o philologists credu bod ymadroddion o'r fath yn glocsen iaith - fel rheol, mae'r bobl hyn yn cael eu nid yn unig yn erbyn jargon penodol, ond yn erbyn benthyca o ieithoedd eraill, ac nid ydynt yn eu hystyried fel geiriau llawn-fledged Rwsia, ac yma achlysur mor wych pan fydd cyfuno fel 'n giwt ddau symbyliadau! Fodd bynnag, nid yw'n ieithydd gwybod os ffenomen o'r fath yn digwydd - hynny i wadu nad yw'n hollol iawn: mae'n yr un peth ag i wadu yr hyn sy'n amlwg mewn unrhyw achos arall. Unrhyw iaith - yn fyw, ac mae'n cael ei newid yn gyson, mae fel rhywun neu beidio, ac mae'r broses hon yn eithaf diddorol ac yn ddiddorol. Y syniad yw y dylai ieitheg fod â diddordeb mewn dim ond y broses hon yn hytrach na gwadu ei dystiolaeth. Wrth gwrs, dylai'r iaith lenyddol glasurol yn cael eu derbyn mewn llawer o achosion, ond weithiau mae'r awydd am cydymffurfiad llwyr â'r â'i canonau fel yr hen hanesyn am y "sodr, os gwelwch yn dda fod yn fwy gofalus, ond yna rwy'n diferu coler tun." Mae gan unrhyw iaith fyw yr hawl i wneud newidiadau yn unol â gofynion amser a llonyddwch i ceidwadwyr nad ydynt am wybod beth IMHO, mae claearu Sansgrit a Lladin.